Elektronisch huisarrest is een alternatieve strafmaatregel die steeds vaker wordt toegepast in Nederland. Bij elektronisch huisarrest wordt een veroordeelde gedetineerde niet opgesloten in de gevangenis, maar mag hij of zij thuis verblijven onder strikte voorwaarden. Een bekend hulpmiddel dat hierbij wordt ingezet is de elektronische enkelband.
De elektronische enkelband is een apparaatje dat om de enkel van de veroordeelde wordt bevestigd en dat via GPS-signalen de locatie van de persoon in de gaten houdt. Hierdoor kan de politie controleren of de veroordeelde zich daadwerkelijk aan de voorwaarden van het huisarrest houdt en niet buiten de toegestane gebieden komt.
Daarnaast kan de enkelband ook andere data meten, zoals de hartslag en de alcohol- of drugsconcentratie in het bloed. Op deze manier kan er ook gecontroleerd worden of de persoon alcohol of drugs gebruikt, wat vaak verboden is tijdens het huisarrest.
Het gebruik van de elektronische enkelband heeft verschillende voordelen. Allereerst zorgt het ervoor dat veroordeelden hun straf kunnen uitzitten in hun eigen omgeving, wat kan bijdragen aan een snellere re-integratie in de maatschappij. Daarnaast bespaart het ook kosten, aangezien het goedkoper is om iemand thuis te monitoren dan in de gevangenis op te sluiten.
Toch zijn er ook kritische geluiden over het gebruik van de elektronische enkelband. Zo wordt er vaak gewezen op de inbreuk op de privacy van de veroordeelde en op de beperkingen die het apparaat met zich meebrengt. Bovendien kan het systeem ook fouten maken, waardoor onschuldige mensen onterecht beperkt worden in hun bewegingsvrijheid.
Desondanks blijft de elektronische enkelband een veelgebruikt hulpmiddel bij elektronisch huisarrest in Nederland. Het biedt een alternatieve strafmaatregel die kan bijdragen aan een effectieve en humane uitvoering van straffen.