Wat de Duitsers unheimlich noemen, is een begrip dat moeilijk te vertalen is naar het Nederlands. Het woord unheimlich wordt vaak gebruikt om iets aan te duiden dat onheilspellend, angstaanjagend of ongemakkelijk is. Het is een gevoel dat moeilijk te omschrijven is, maar dat bij veel mensen een onbehagelijk gevoel oproept.
In de Duitse literatuur en filosofie wordt het begrip unheimlich vaak gebruikt om te verwijzen naar iets dat bekend lijkt, maar toch vreemd en onbekend is. Het kan bijvoorbeeld gaan om een huis dat er van buiten normaal uitziet, maar bij nader inzien volledig leeg en verlaten blijkt te zijn. Of om een persoon die zich op een beangstigende manier gedraagt, alsof hij of zij iets te verbergen heeft.
Het begrip unheimlich wordt ook vaak gebruikt in de psychoanalyse, waar het verwijst naar de angst die ontstaat wanneer iets vertrouwds opeens vreemd en bedreigend blijkt te zijn. Het kan gaan om een droom die angstaanjagend is, of om een herinnering die onverwacht naar boven komt en een gevoel van onbehagen veroorzaakt.
In Nederland wordt het begrip unheimlich vaak gebruikt om te verwijzen naar een gevoel van ongemak of onbehagen dat moeilijk te benoemen is. Het kan bijvoorbeeld gaan om een vreemde ontmoeting met iemand die je niet vertrouwt, of om een plek die een onheilspellende sfeer uitstraalt.
Kortom, wat de Duitsers unheimlich noemen, is een begrip dat moeilijk te vatten is en dat vaak gepaard gaat met een gevoel van onbehagen en angst. Het verwijst naar situaties, mensen of plekken die bekend lijken, maar toch iets onheilspellends of verontrustends hebben. Het is een begrip dat ons herinnert aan de mysterieuze en duistere kanten van het leven, die we liever vermijden maar die toch onlosmakelijk met ons verbonden zijn.