Vroeger was er lof. Dat is een bekende uitdrukking in de Nederlandse taal die verwijst naar vroegere tijden waarin er veel lof en waardering was voor bepaalde zaken. Het is een uiting van nostalgie en een verlangen naar de goede oude tijd.
In het verleden werden er vaak lofliederen gezongen ter ere van belangrijke gebeurtenissen of personen. Denk bijvoorbeeld aan kerkelijke lofzangen of lofuitingen voor koningen en andere hoogwaardigheidsbekleders. Ook in de literatuur en kunst was lof een belangrijk thema. Dichters schreven lofdichten en kunstenaars maakten lofportretten van hun helden.
Tegenwoordig lijkt het soms alsof lof en waardering minder belangrijk zijn geworden. Mensen zijn kritischer geworden en vinden het vaak makkelijker om negatieve kritiek te uiten dan om positieve feedback te geven. Toch is het belangrijk om ook in deze tijd stil te staan bij de dingen die goed gaan en om elkaar te waarderen voor de inzet en prestaties die geleverd worden.
Vroeger was er lof. Laten we deze mooie traditie in ere houden en elkaar blijven prijzen voor al het goede dat we doen. Zo kunnen we samen bouwen aan een positieve en waarderende samenleving waarin lof en dankbaarheid centraal staan.