Het communisme is een politieke ideologie die ontstond in de 19e eeuw en sindsdien verschillende vormen heeft aangenomen in verschillende landen over de hele wereld. Eén van de meest opvallende vormen van communisme die vooral in China populair werd, is het maoïsme.
Maoïsme is vernoemd naar de Chinese revolutionair Mao Zedong, die de leider was van de Chinese Communistische Partij en de grondlegger van de Volksrepubliek China. Maoïsme is gebaseerd op de ideeën van Marxisme-Leninisme, maar heeft ook enkele unieke kenmerken die het onderscheiden van andere vormen van communisme.
Eén van de belangrijkste aspecten van het maoïsme is de nadruk op de rol van de boerenklasse in de revolutie. Mao geloofde dat de boeren de drijvende kracht waren achter de communistische revolutie in China en dat zij de motor waren van de socialistische opbouw van het land. Hij moedigde boeren aan om collectief te werken op commune-achtige landbouwbedrijven en om zich te organiseren in lokale raden.
Een ander belangrijk kenmerk van het maoïsme is de nadruk op permanente revolutie. Mao streefde ernaar om de revolutie voortdurend te laten evolueren en om de klassenstrijd nooit te laten verslappen. Hij geloofde dat de revolutionaire energie van het volk constant gevoed moest worden om het kapitalisme en het imperialisme te bestrijden.
Daarnaast benadrukte Mao het belang van zelfvoorziening en zelfredzaamheid. Hij moedigde de Chinese bevolking aan om te streven naar economische onafhankelijkheid en om zich te bevrijden van de invloed van buitenlandse mogendheden.
Hoewel het maoïsme in de loop der jaren is afgenomen in China en de Communistische Partij zich heeft ontwikkeld tot een meer gematigde vorm van socialisme, blijft de erfenis van Mao Zedong en zijn ideeën nog steeds voortleven in het land. Het maoïsme heeft een blijvende invloed gehad op de Chinese samenleving en politiek en heeft een belangrijke rol gespeeld in de vorming van het moderne China zoals we dat vandaag kennen.