Toen ik mijn kop door de deur stak, zei hij: “Hang je jas maar op, je bent zo aan de beurt.” Deze woorden werden zo vriendelijk en uitnodigend uitgesproken dat ik me meteen op mijn gemak voelde.
Het was een typisch Hollandse uitdrukking, die ik niet eerder had gehoord. Maar het klonk zo vertrouwd en gastvrij dat ik wist dat ik op de juiste plek was beland.
Ik hing mijn jas op aan de kapstok en volgde de man naar binnen. De ruimte was gezellig ingericht, met warme kleuren en comfortabele stoelen. Ik voelde me meteen thuis.
De man bood me iets te drinken aan en we raakten aan de praat. Hij vertelde me over zijn leven en zijn werk, en ik luisterde aandachtig. Het was fijn om even te kunnen ontspannen en gewoon te genieten van het moment.
Toen was het mijn beurt. Hij gaf me een warme glimlach en nodigde me uit om plaats te nemen. Ik voelde me op mijn gemak en wist dat ik in goede handen was.
Na afloop bedankte ik hem hartelijk en nam afscheid. Ik liep de deur uit, met een licht gevoel in mijn hart. Het was een bijzondere ontmoeting, die me nog lang zal bijblijven.
Toen ik mijn kop door de deur stak, wist ik niet wat me te wachten stond. Maar dankzij zijn vriendelijke woorden en gastvrijheid werd het een ervaring om nooit te vergeten.