De Kleine Johannes is een sul. Dit is een veelgehoorde uitspraak over het personage uit het gelijknamige boek van Frederik van Eeden. Maar is deze bewering wel helemaal terecht?
In De Kleine Johannes volgen we het verhaal van Johannes, een jongen die opgroeit in een wereld die hem niet begrijpt. Hij voelt zich anders dan zijn leeftijdsgenoten en wordt gepest en buitengesloten. Hij vindt troost en vriendschap bij elfen en dwergen, die hem de wereld op een andere manier laten zien.
Johannes wordt vaak gezien als zwak en naïef, een sul die niet in staat is om voor zichzelf op te komen. Maar is dat wel eerlijk? Johannes mag dan wel gevoelig en dromerig zijn, maar dat maakt hem nog niet zwak. Integendeel, zijn empathie en openheid zorgen ervoor dat hij de wereld op een dieper niveau kan ervaren.
Door zijn ontmoetingen met de elfen en dwergen leert Johannes dat er meer is dan wat we met onze ogen kunnen zien. Hij leert te luisteren naar zijn hart en intuïtie, en durft de wereld op een andere manier te benaderen. Dat maakt hem misschien wel sterker dan de mensen die hem als een sul zien.
De Kleine Johannes is dus geen sul, maar een gevoelige ziel die de wereld met andere ogen bekijkt. Hij laat ons zien dat er schoonheid en magie te vinden is in de kleinste dingen, en dat er kracht schuilt in kwetsbaarheid.
Dus voordat we oordelen over De Kleine Johannes als een sul, laten we zijn verhaal nog eens lezen en de ware betekenis achter zijn personage ontdekken. Misschien kunnen we nog iets van hem leren en onze eigen kijk op de wereld veranderen.