Wow zelfs TBS is niet genoeg. Deze kreet wordt steeds vaker gehoord in Nederland, waar het strafrechtelijk systeem vaak bekritiseerd wordt vanwege de lichte straffen die worden opgelegd aan criminelen. TBS, ofwel de terbeschikkingstelling, wordt gezien als een van de strengste straffen die een dader kan krijgen, maar toch lijkt het soms niet genoeg te zijn om de maatschappij te beschermen tegen gevaarlijke individuen.
TBS wordt opgelegd aan mensen die een ernstig misdrijf hebben gepleegd en bij wie sprake is van een psychiatrische stoornis. Het doel van TBS is niet alleen het bestraffen van de dader, maar vooral ook het behandelen van de onderliggende problemen die hebben geleid tot het criminele gedrag. Hierdoor wordt de kans op recidive verkleind en wordt de maatschappij beschermd tegen gevaarlijke individuen.
Toch lijkt TBS niet altijd afdoende te zijn. Er zijn gevallen bekend waarbij daders na het uitzitten van hun TBS-maatregel opnieuw in de fout zijn gegaan. Dit zorgt voor veel onrust en angst onder de bevolking, omdat het vertrouwen in het strafrechtelijk systeem hierdoor wordt ondermijnd.
Er wordt dan ook steeds vaker gepleit voor strengere straffen voor criminelen, met name voor degenen die een ernstig misdrijf hebben gepleegd en een gevaar vormen voor de samenleving. Ook wordt er gekeken naar mogelijkheden om criminelen langer vast te houden en strengere voorwaarden te stellen voor vrijlating.
Het is duidelijk dat er een discussie gaande is over de effectiviteit van TBS als strafmaatregel. Hoewel het een belangrijk instrument is in het strafrechtelijk systeem, lijkt het soms niet genoeg te zijn om de maatschappij te beschermen tegen gevaarlijke individuen. Er zal dan ook gekeken moeten worden naar mogelijke verbeteringen en aanpassingen in het strafrechtelijk systeem om ervoor te zorgen dat criminelen op een effectieve manier worden gestraft en behandeld.