wiki : hoe heet de regelmatige rijzing en daling van het zeewater?
Het gemiddelde zeeniveau in de wereld is in ieder geval sinds het begin van de twintigste eeuw gestegen, aangezien het in de periode tussen (1900-2016) steeg met (16-21) centimeter (6,3-8,3 inch), maar de meest nauwkeurige gegevens verzameld in de periode tussen 1993 en 2017 onthullen satellietmetingen een versnelde zeespiegelstijging van ongeveer 7,5 centimeter (3,0 inch), wat overeenkomt met 30 centimeter (12 inch) per eeuw. Deze versnelling van de zeespiegelstijging is te wijten aan door de mens veroorzaakte opwarming van de aarde, die de thermische uitzetting van zeewater en het smelten van landijskappen en ijskappen vergroot. De thermische uitzetting van de oceanen tijdens de periode (1993-2018) droeg bij tot de stijging van de zeespiegel met 42%, het smelten van matig sneeuwijs met 21%, het smelten van Groenlands ijs met 15% en het smelten van Antarctica met 8%. Klimaatwetenschappers verwachten dat dit tempo in de eenentwintigste eeuw zal toenemen.
Het bepalen van de toekomstige zeespiegel is een uitdaging vanwege de complexiteit van veel aspecten van het klimaatsysteem. Het vermogen om weersomstandigheden te voorspellen is toegenomen omdat klimatologisch onderzoek naar zeeniveaus, vroeger en nu, de computermodellering op dit gebied heeft verbeterd. Het International Panel on Climate Change (IPCC) voorspelde bijvoorbeeld in 2007 een zeespiegelstijging van ongeveer 60 centimeter (2 voet) in 2099, en zijn rapport uit 2014 verhoogde dat aantal tot ongeveer 90 centimeter (3 voet).
Een aantal latere studies hebben geconcludeerd dat een zeespiegelstijging van 200 tot 270 centimeter (6,6 tot 8,0 ft) deze eeuw “natuurlijk mogelijk” is. Langetermijnprognoses gaan er conservatief van uit dat voor elke 1 °C temperatuurstijging de zeespiegel in 2000 jaar met ongeveer 2,3 meter (4,2 ft/°F) zal stijgen: een voorbeeld van verminderde klimaatactiviteit (klimaatinactiviteit).
hee wiki : hoe heet de regelmatige rijzing en daling van het zeewater?
Dit onderzoek stelt dat de zeespiegel niet overal op aarde gelijkmatig zal stijgen, maar op sommige locaties licht zal dalen, zoals in het Noordpoolgebied. Lokale factoren zijn onder meer de effecten van tektoniek, subductie, getijden, stromingen en stormen. Een stijgende zeespiegel kan grote gevolgen hebben voor de bevolking in kust- en eilandgebieden. Grootschalige kustoverstromingen worden verwacht naarmate de temperatuur gedurende duizenden jaren stijgt, evenals steeds ernstiger stormvloeden en tsunami’s, ontheemding van de bevolking en verlies en degradatie van landbouwgrond. Natuurlijke omgevingen zoals mariene ecosystemen worden ook aangetast, aangezien vissen, vogels en planten delen van hun leefgebieden verliezen.
Samenlevingen kunnen op drie verschillende manieren reageren op de stijgende zeespiegel: regressie, aanpassing en bescherming. Deze aanpassingsstrategieën lopen parallel, maar keuzes tussen verschillende strategieën moeten op andere momenten worden gemaakt, en ecosystemen die zich aanpassen aan de stijgende zeespiegel door landinwaarts te kruipen, kunnen zich niet altijd aanpassen en kruipen vanwege de aanwezigheid van natuurlijke of kunstmatige barrières.