wat is in de plantkunde het tegenovergestelde van bladverliezend 12 letters?
Sinds 500 jaar voor de geboorte van Christus beschouwden de Pythagoreeërs planten als levende organismen met een onafhankelijke structuur. En sommigen van hen gaven aan dat de zetel van de bloem het centrum is van de vrouwelijke en mannelijke organen, waarbij de stamper en de meeldraden worden onderscheiden.
Théophraste, geboren in 372 voor Christus, schreef negen boeken (tegenwoordig verloren gegaan) over de geschiedenis van planten, Histoire des plantes, en zes boeken over botanische eigenschappen, les cause des plantes, waarin hij bijna 500 planten beschreef. Deze boeken waren een mengelmoes van persoonlijke aantekeningen over de rol van de bloem, het idee van de zaadlobben, het mechanisme van bladval en de redenen voor het verschil tussen de palmstam en andere boomstammen.Hij onderscheidde ook de mannelijke en vrouwelijke bomen in pistachenoten en palmbomen door mannelijkheid toe te kennen aan de onvruchtbare plant en vrouwelijkheid aan de vruchtbare vruchtbare plant, en hij legde de rol uit van stuifmeel bij de vorming van vruchten. De geschriften van Theofrast werden gekenmerkt door een beschrijving van enkele experimenten, naast de presentatie van een nauwkeurige classificatie van een aantal planten die werden beschreven op basis van de algemene vorm van enkelstammige bomen, bomen met vertakte stam, struiken, kruiden en stengelloze planten waarvan de bladeren verschijnen boven het grondoppervlak.
hee wat is in de plantkunde het tegenovergestelde van bladverliezend 12 letters?
De Griekse dichter Nicander en de arts Krateuas hebben ons een aantal plantbeschrijvingen nagelaten die later verschenen in de geschriften van Dioscorides, de Griekse arts die in de eerste eeuw na Christus leefde en auteur was van het boek Matière médicale, dat een nauwkeurige beschrijving van de vormen van de stengels van bijna zevenhonderd planten, hun wortels en vruchten, met specificatie van regio’s, prevalentie en de rangschikking van hun farmaceutische eigenschappen. Deze auteur werd tot in de Middeleeuwen overgenomen in de Griekse, Romeinse en Arabische beschavingen.
De oudste Pline, tussen 23-79 na Christus, schreef De natura rerum, een encyclopedie van de natuurlijke wereld, in zevenendertig boeken, inclusief waardevolle informatie over tuinieren en het planten van bomen.