Een vierregelig gedicht, ook wel bekend als een kwatrijn, is een populaire vorm van poëzie die vaak als onderdeel van een sonnet wordt gebruikt. Deze korte en krachtige gedichten bestaan uit vier regels en worden vaak gebruikt om een bepaald gevoel of idee uit te drukken.
In de Nederlandse literatuur worden vierregelige gedichten vaak gebruikt als onderdeel van een sonnet. Een sonnet bestaat uit veertien regels en heeft een vastgestelde structuur. De eerste twaalf regels bestaan meestal uit vier drieregelige strofen, gevolgd door een afsluitende twee regels tellende strofe, ook wel bekend als een couplet.
Het gebruik van een vierregelig gedicht in een sonnet kan verschillende doeleinden hebben. Het kan dienen als een inleiding op het thema van het gedicht, een samenvatting van de hoofdgedachte, of als een moment van reflectie of contrast. Door de beperkte ruimte van slechts vier regels, dwingt het kwatrijn de dichter om bondig en doelgericht te schrijven, wat kan leiden tot een krachtige en impactvolle boodschap.
Vierregelige gedichten worden al eeuwenlang gebruikt in de poëzie en blijven tot op de dag van vandaag een geliefde vorm van zelfexpressie. Of het nu op zichzelf staat of als onderdeel van een groter gedicht zoals een sonnet, het kwatrijn heeft de kracht om de lezer te raken en te inspireren met zijn eenvoudige, maar diepgaande boodschap.