roman van bordewijk uit 1934?
Ferdinand Bordewijk (Amsterdam, 10 oktober 1884 – Den Haag, 28 april 1965) was een Nederlands schrijver van romans, korte verhalen, toneelstukken, prozagedichten, parodieën, gedichten en commentaren. Hij is advocaat van beroep. Hij is vooral bekend van de korte verhalen Blokken (1931), Knorrende beesten (1933) en Bint (1934), evenals de roman Personages (1938), de laatste geschreven door Michael van en geïllustreerd door Mike van Diem in 1997. Bordewijk zelf beschouwt hij de roman Noderlicht (1948) als zijn beste boek.
roman van bordewijk uit 1934?
In 1953 ontving hij de P.C. Hoft voor twee werken: de verhalenbundel Studiën in Volksstructure (1951) en de roman De doopvont (1952). De Vijverbergprijs van de Jan Campert Stichting werd in 1979 omgedoopt tot Bordewijkprijs. F. Bordewijk wordt samen met Simon Vestdijk beschouwd als de belangrijkste Nederlandse prozaschrijver van zijn generatie.
roman van bordewijk uit 1934?
-
Bint is een roman van F. Bordewijk, gepubliceerd in 1934. Op de school waarvan Bint de directeur is, krijgt de nieuwe leraar De Bree een klas onder zijn hoede die ‘De hel’ als bijnaam heeft.
Inhoud
Op een sombere ochtend in november meldt zich een nieuwe leraar op de school van Bint. Het is De Bree. Hij zal voor het hele jaar invallen voor een andere docent die is weggepest. Het is zijn eerste baan als leraar en hij is niet van plan om langer dan noodzakelijk te blijven.
Als hij Bint ontmoet heeft hij direct groot ontzag voor de man met de stalen tucht. De school is berucht geworden in de stad en laat al drie jaar lang geen leerlingen meer toe omdat er al veel is geruzied door ouders over Bints strenge regime, maar Bint is onbuigzaam en zet zijn wil door, met als gevolg dat er alleen nog maar vierde- en vijfdeklassers over zijn.
Het eerste uur moet De Bree les geven in 4D, een klas die Bint persoonlijk heeft samengesteld. De Bree noemt deze klas consequent ‘de Hel’ en de leerlingen van 4D worden ook steeds als monsterlijke dieren beschreven. Vanaf het begin is het duidelijk voor De Bree dat deze klas ‘een meesterwerk in wording’ is, en zijn onverdeelde aandacht nodig heeft. Elke verslapping zou fataal kunnen zijn voor de volgroeiing van ‘Bints monsters’.
Met de drie andere klassen heeft De Bree weinig moeite. De eerste klas typeert hij als “de bloemenklas” en de leerlingen als “planten” of “bloemen”. De tweede klas noemt hij “de bruinen”, een zeer leergierige klas. De derde is ijverig, maar kleurloos. Daarom noemt De Bree hen “de grauwen”.
Na een slecht kerstrapport pleegt een van de leerlingen, Van Beek, zelfmoord. Bint voorspelde al dat dit zou gebeuren, wenst zich niet te laten chanteren en grijpt niet in. Hierdoor ontstaat een oproer, maar dat wordt neergeslagen door de Hel, geïnstrueerd door Bint. Ook een opstand door tegenstanders van Bint wordt door hen neergeslagen. De tegenstanders worden van school gestuurd, waaronder aanstichter Jérôme Fléau, met zijn “wimpers van zijde” die De Bree al nooit vertrouwde.
Met de schoolreis gaat De Bree mee met de helft van “de Hel”. Twee leerlingen worden gestraft omdat ze tegen de instructies in toch hun eigen route hebben gevolgd.
Aan het eind van het jaar besluit De Bree toch te blijven, ondanks zijn voornemen na een jaar weg te gaan, maar Bint is weg. De dood van Van Beek had hij zich toch aangetrokken. Zo blijkt dat zelfs Bint niet is opgewassen tegen zijn eigen regime. De Bree wilde hem nog eens opzoeken, maar hij werd aan de deur geweigerd.
4D is inmiddels 5C, examenklas. Hoewel de klas een voorstel doet om vrede te sluiten geeft De Bree niet toe en is het wat hem betreft nog steeds oorlog.