new : italiaanse uitvinder van de draadloze telegrafie?
Marconi werd geboren in de Italiaanse stad Bologna in 1874, uit een rijke familie. Hij leerde het thuis, en toen hij twintig jaar oud was, las hij de experimenten van Heinrich Hertz die hij jaren eerder had gedaan, en de experimenten van Hertz hadden het bestaan van onzichtbare elektromagnetische golven bewezen, deze golven die met de snelheid van het licht door de lucht bewegen. Marconi geloofde dat deze golven konden worden gebruikt om geluidssignalen over lange afstanden te verzenden zonder dat er kabels nodig waren. Dit maakt communicatie gemakkelijker dan het gebruik van de telegraaf. Via deze golven kan hij berichten naar schepen naar de oceaan sturen.
In het jaar 1895, dat wil zeggen, na een jaar hard werken, slaagde Marconi erin zijn handen uit te vinden om draadloze berichten over de Atlantische Oceaan te verzenden.
new : italiaanse uitvinder van de draadloze telegrafie?
Transatlantische transmissie
In 1901 bouwde Marconi de eerste draadloze radio-ontvanger (en ontving met succes een bericht via de ether). Deze ontvanger is ontwikkeld door Guglielmo Marconi die in 1901 een draadloos station opzette in Marconi House – Rosslare Strand – County Wexford – Ierland om te dienen als verbinding tussen Poldew in Cornwall en Clifden in County Galloway. Toen, op 12 december 1901, kondigde hij met behulp van een 152,4 meter hoge antenne, aangedreven door een vlieger, aan dat het bericht was ontvangen op Prison Hill in St. John’s, Newfoundland (nu onderdeel van Canada), en de verzonden signalen waren afkomstig van het station van het bedrijf.De nieuwe hoge-energiecentrale bevond zich in Puldeaux, Cornwall, en de afstand tussen de twee punten was ongeveer 3.500 km (2.200 mijl), wat een enorme wetenschappelijke vooruitgang aankondigde. Daar was – en is – nog steeds enige scepsis over, deels omdat de signalen zwak en vlekkerig zijn. Er was geen bevestiging van het bericht van ontvangst of verzending van een onafhankelijke bron die de herhaalde verzending van de letter S van morsecode bevatte, en het was moeilijk te onderscheiden van atmosferische ruis. (Een gedetailleerde technische presentatie van het begin van Marconi’s transatlantische transmissie verschijnt in het boek van John Belrose in 1995.). Het zendstation in Boldo is een tweefasig circuit. De eerste trap werkt op een lagere spanning en levert vermogen aan de tweede trap voor excitatie op een hogere spanning. “Marconi gebruikte zeventien van zijn patenten.”