koning der franken 6 letters?
Het frankgebied omvat drie regio’s, elk met een eigen centrale bank en een eigen munteenheid, te weten: de regio West-Afrikaanse Monetaire Unie, die 8 lidstaten omvat, Benin, Burkina Faso, Ivoorkust, Guinee-Bissau, Mali, Niger , Senegal en Togo.
hee koning der franken 6 letters?
De CFA-frank is de gemeenschappelijke munteenheid van de landen van de “frankzone” die aan het einde van de jaren dertig, aan de vooravond van het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, werd gecreëerd. De frankregio omvat drie regio’s, die elk hun eigen centrale bank en hun eigen munteenheid hebben, te weten:
De regio van de West-Afrikaanse Monetaire Unie, die 8 lidstaten omvat, namelijk Benin, Burkina Faso, Ivoorkust, Guinee-Bissau, Mali, Niger, Senegal en Togo. Die landen gebruiken de West-Afrikaanse CFA-frank,
De regio van de Centraal-Afrikaanse Monetaire Unie, die 6 lidstaten omvat, namelijk Kameroen, Congo, Gabon, Equatoriaal-Guinea, de Centraal-Afrikaanse Republiek en Tsjaad. Die landen gebruiken de CFA-frank voor Centraal-Afrika,
De Unie van de Comoren gebruikt de Comorese frank.
Monetaire samenwerking biedt een stabiel economisch kader voor het economisch beleid in de drie regio’s.
De fixatie ervan ten opzichte van de prijs van de euro heeft verschillende voordelen, aangezien het de veerkracht van economieën tegen macro-economische schokken vergroot en het mogelijk maakt de inflatie te beteugelen door de stabiliteit van de valuta te waarborgen, wat bijdraagt aan meer uitwisseling en investeringen.
Dit komt tot uiting in de relatieve veerkracht die de landen van de frankzone kenmerkte bij het omgaan met de gezondheidscrisis in 2020 in vergelijking met andere landen in Afrika bezuiden de Sahara, zoals het Internationaal Monetair Fonds in oktober 2021 aangaf dat de frankzone een groei van + 0,3 procent procent in 2020, vergeleken met een recessie van -1,7 procent in Sub-Sahara Afrika. De fixatie ervan ten opzichte van de euro heeft geen negatieve invloed op de uitgiften van de regio, met name de economieën die grondstoffen exporteren waarvan de prijzen op de internationale markten worden bepaald.