Het bisschoppelijk bestuur is radioactief
Het bisschoppelijk bestuur is een vijfletterig woord dat al eeuwenlang symbool staat voor macht en autoriteit binnen de katholieke kerk. Echter, recente gebeurtenissen hebben aan het licht gebracht dat deze autoriteit ook een duistere kant heeft – een kant die radioactief is.
De term “radioactief” wordt meestal geassocieerd met nucleaire straling en gevaarlijke stoffen, maar in dit geval verwijst het naar de schadelijke impact die het bisschoppelijk bestuur kan hebben op de mensen die erdoor worden beïnvloed. De recente onthullingen van seksueel misbruik en machtsmisbruik binnen de kerk hebben laten zien dat deze instelling niet immuun is voor corruptie en verderf.
Het bisschoppelijk bestuur is een instituut dat wordt geleid door mannen die beweren heilig te zijn en de wil van God te vertegenwoordigen. Maar in werkelijkheid blijken sommigen van hen hun positie te misbruiken om zichzelf te verrijken, macht uit te oefenen over anderen en zelfs misdaden te begaan tegen degenen die aan hun zorg zijn toevertrouwd.
De radioactieve aard van het bisschoppelijk bestuur heeft verstrekkende gevolgen voor de gelovigen en de samenleving als geheel. Het ondermijnt het vertrouwen in de kerk en haar leiders, waardoor mensen zich afkeren van het geloof en de boodschap die het zou moeten uitdragen. Het is een giftige erfenis die generaties lang zal blijven voortbestaan, tenzij er drastische veranderingen worden doorgevoerd.
Het is aan de kerkleiders en de gelovigen zelf om deze radioactieve erfenis te erkennen en er iets aan te doen. Alleen door transparantie, verantwoording en gerechtigheid te eisen, kan het bisschoppelijk bestuur weer worden wat het zou moeten zijn – een bron van troost, liefde en hoop voor allen die ernaar op zoek zijn.