Hebben heidenen niet n zekere samenhang? Heidendom (van het klassieke Latijnse pāgānus ‘landelijk’, later ‘burgerlijk’) was een term die voor het eerst werd gebruikt in de 4e eeuw door vroege christenen om mensen in het Romeinse rijk te beschrijven die polytheïsme beoefenden. Dit was of omdat deze mensen te landelijk en conservatief waren voor de christelijke bevolking, of omdat ze geen “soldaten van Christus” waren. In christelijke teksten zijn andere woorden gebruikt om dezelfde groep te beschrijven als helleen, afgodendienaar en heiden
Hebben heidenen niet n zekere samenhang?
De term heidendom was oorspronkelijk een pejoratieve en denigrerende term voor polytheïsme, wat minderwaardigheid impliceerde. Het heidendom was in grote lijnen de ‘godsdienst van de boeren’. Tijdens en na de Middeleeuwen werd de term heidendom toegepast op elke onbekende religie, en de term ging uit van het geloof in een valse god(en). De meeste neo-heidense religies vertegenwoordigen een wereldbeeld van een aantal godheden, maar sommige zijn monotheïstisch.
hee Hebben heidenen niet n zekere samenhang?
Er is discussie over het begin van de toepassing van de term heidendom op polytheïsme. Moderne heidense tradities bevatten vaak overtuigingen of praktijken, zoals natuuraanbidding, die verschillen van die van ‘s werelds grootste religies. Hedendaagse kennis van oude heidense religies komt uit verschillende bronnen, waaronder verslagen van antropologisch veldonderzoek, archeologisch bewijs en historische verslagen van oude schrijvers over de culturen die in de klassieke oudheid bekend waren.