De wandelaar aan (lager) wal ziet een vogel
Het is een prachtige dag in het Nederlandse landschap. De zon schijnt helder aan de hemel en een zachte bries waait door de velden. Een wandelaar loopt langs de kustlijn en geniet van de rust en stilte om hem heen. Plotseling ziet hij een vogel hoog in de lucht zweven.
De vogel is majestueus en elegant, met zijn vleugels wijd uitgespreid en zijn veren glinsterend in het zonlicht. De wandelaar blijft staan en kijkt gefascineerd naar de vogel, die met gemak door de lucht lijkt te glijden. Hij voelt een gevoel van bewondering en verwondering over de vrijheid en gratie van het dier.
De wandelaar voelt zich even verbonden met de vogel, alsof hij deel uitmaakt van dezelfde wereld van schoonheid en harmonie. Hij realiseert zich dat in de drukte van het dagelijks leven, het gemakkelijk is om de eenvoudige geneugten van de natuur en de schoonheid om ons heen over het hoofd te zien.
De vogel zweeft langzaam uit het zicht en de wandelaar vervolgt zijn pad langs de kustlijn. Hij voelt een gevoel van vrede en sereniteit in zijn hart, wetende dat zelfs in de meest eenvoudige momenten van het leven, er schoonheid en pracht te vinden is.
De ontmoeting met de vogel heeft de wandelaar eraan herinnerd om te vertragen, te genieten van het moment en de schoonheid om ons heen te waarderen. Het is een les die hij koestert en die hem zal begeleiden op zijn verdere reis door het leven. En wie weet, misschien zal hij ooit weer een vogel zien en herinnerd worden aan de eenvoudige vreugde van het observeren van de natuur.