dat kan je noodlottig worden bij het aankleden?
Deze term wordt toegeschreven aan de president van de Verenigde Staten van Amerika, Woodrow Wilson, hoewel soortgelijke termen vóór hem werden gebruikt. Het principe van zelfbeschikking vormde de kern van het Verdrag van Versailles, ondertekend na de Eerste Wereldoorlog, en verplichtte de oprichting van nieuwe natiestaten in Europa in plaats van het Oostenrijks-Hongaarse rijk en het Duitse rijk. Later vormde dit principe de basis voor antikoloniale eisen, dat wil zeggen de roep om de afschaffing van de Europese koloniale controle over Afrika en Azië.
hee dat kan je noodlottig worden bij het aankleden?
Vanaf het begin verwees de term “zelfbeschikking” naar bevolkingsgroepen die gebonden zijn door een gemeenschappelijke taal en cultuur (“nationaal”) en die in een bepaald gebied wonen. Het zelfbeschikkingsrecht werd geïmplementeerd door de regio en de mensen die er wonen uit te roepen tot een natiestaat, of als een autonoom onderdeel binnen een federatie. De problematiek inherent aan de toepassing van het beginsel van het zelfbeschikkingsrecht werd duidelijk in de periode tussen de twee wereldoorlogen, en dat probleem was dat de acceptatie van alle eisen voor het recht op zelfbeschikking Europa dreigde te verdelen in kleine staten en creëer meer politieke grenzen die de vrije doorgang van mensen en goederen belemmeren. Ze probeerden dit probleem op te lossen door federaties op te richten zoals Joegoslavië, Tsjechoslowakije en andere, maar deze oplossing mislukte omdat de volkeren die in die landen woonden lange tijd niet in staat waren om een gemeenschappelijk gezag uit te oefenen. Niet alleen dat, niet elk volk woonde in een bepaald gebied. Europese joden woonden bijvoorbeeld in relatief kleine gemeenschappen verspreid over de continenten. De Hongaren werden verdeeld tussen Hongarije zelf en het grondgebied van Transsylvanië, diep in Roemeens grondgebied.